All posts by debeer

Oom Meyer vertel

Oupa Zacharias de Beer is gebore in Murraysburg op 1 November 1886 en oorlede

30 Mei 1962. Hulle was vyf seuns en drie dogters waarvan hy die middelste seun

was.  Sy pa is in 1890 oorlede en sy ma het toe met agt kinders gesit sonder enige

inkomste. Die kinders moes toe vroeg gaan werk om te help. Oupa het net tot

standerd 3 skool gegaan. Hy is later as jong man na Colesberg waar hy in ‘n garage

begin werk het en toe ‘n motorwerktuigkundige geword het. Dit was daar waar hy

ouma Kitty ontmoet het. Hulle is in 1915 getroud.

Ouma Kitty is op 28 Junie 1892 gebore in die distrik Colesberg en oorlede op 30

September 1988. Tydens die boereoorlog het haar ouers met hulle as kinders voor

die Engelse gevlug om nie in die konsentrasiekampe te beland nie.  Hulle het na

Portugees Oos-Afrika (Mosambiek) gevlug. Op 20 Februarie 1901 is hulle na

Portugal verban waar hulle tot na die oorlog gebly het.

Ouma het gedurende 1910 in Graaff-Reinet as onderwyser geleer. Sy het in die

Reinethuis gebly wat vandag ‘n monument is.

In 1917 is oupa hulle in Suid-Rhodesië (Zimbabwe) waar hulle dogter op 22

Februarie 1917 gebore is maar na twee maande oorlede is. Daarna is hulle weer

terug  Colesberg toe waar Zackie en Boet gebore is.

In 1921 is hulle in Krugersdorp waar Willa en Rina gebore is. Miemie is in Kliptown,

Johannesburg gebore. In 1927 is oupa hulle weer in Springs waar ek, Koos en

Hanna gebore is.

Oupa se ouer broer Chrisjan en sy oudste seun het op Kliptown op ‘n plaas met

groente en melkbeeste geboer. In 1941 is Kliptown deur die staat uitgekoop vir die

uitbreiding van Soweto. Hulle het toe in 1942 ‘n plaas van 1200 morge ongeveer 16

kilometer buite Potchefstroom gekoop. Die plaas se naam was Welgegund. Oupa

het in daardie tyd maagswere gehad en het gesukkel om sy ambag te doen.

Oupa het toe in 1943 50 morge en die plaasskool bus by sy broer gekoop en

soontoe getrek. Hy het toe die plaashuis gebou met arbeiders. Hulle het die

fondasies gegrawe, plat klippe in die veld bymekaar gemaak en die fondasie

daarmee uitgepak. Miershope is aangery met kruiwaens, opgebreek en met boukalk

gemeng vir die klei waarmee die mure gebou is. Die pleister binne is ook daarmee

gedoen. Populierpale is daar by ‘n plaas langs die Mooirivier gekry vir die dakkappe

en dekgras is by die arbeiders gekry. Die vloere is ook van die miershoopklei

gemaak waarna viniel opgesit is. Die drie slaapkamers het nie houtdeure gehad nie

maar is met gordyne toegemaak. Net die badkamer het ‘n houtdeur gehad.

Daar was nie veel geboer op die plaas nie en die skoolbus was maar die enigste

inkomste. In Augustus 1943 is ek koshuis toe vir twee jaar by die ambagskool wat

net twee kwartale gehad het. Daar was ook nie koshuisnaweke nie. Slegs

gedurende Junie en Desember kon ek plaas toe gaan.

In 1950 het die dokter gesê dat oupa moet vir ‘n maagoperasie gaan. Ek het my

vakleerlingskap toe klaargemaak en in Maart 1950 plaas toe gegaan om die

skoolbus te bestuur. Ek en Miemie het ‘n paar maande op die plaas gebly. In

daardie tyd het ek vir Ina ontmoet. Toe oupa weer die bus kon bestuur is ek

Potchefstroom toe om daar te gaan werk. Ek het dan Vrydagmiddae na werk my

fiets gevat en plaas toe gery en dan weer Maandagoggende vroeg terug werk toe.

In 1954 het oupa die plaas verkoop en in die dorp ‘n huis gekoop. Dit was op Die

Bult uitbreiding gewees. In 1956 is hulle na Freddie en Rina toe in Linden uitbreiding.

In 1961 het hulle na Welgedacht in ‘n woonstel naby Ben en Willa gebly. Dit was

daar waar oupa in 1962 oorlede is.

Daar waar die plaasskool was, was ook ‘n Indiër plaaswinkel waar petrol ook

verkoop is. As oupa die kinders by die skool afgelaai het moes hy dan daar wag tot

die skool uitgekom het. Hy het dus altyd geselskap gehad terwyl hy gewag het. Toe

oupa oorlede is het my skoonpa wat daar skoolgehou het vir David die Indiër

daarvan vertel. Die het toe ‘n engelse brief geskryf vir die DE Beer familie wat hy toe

vir ouma Kitty gestuur het. Hy wou net vertel dat oupa hulle almal dieselfde behandel

het ongeag kleur.

Wat die perd aanbetref, ek het daar vroeg in 1951 ‘n perd gekoop wat ‘n veldperd

was wat nooit in ‘n stal of kamp gebly het nie. Ek het die perd vir 10 pond gekoop en

die saal en toebehore ook vir 10 pond. Ek het dan gewoonlik die perd op Saterdae

opgesaal en in die veld gaan rondry. Ek het selfs vir Ina ‘n paar keer met die perd

gaan kuier. Die afstand was ongeveer 12 kilometer. In 1952 moes ek weer die perd

verkoop want ek wou trou. Daar sou dus nie meer kans wees om elke Saterdag te

kan  ry nie.

Nog iets wat ek kon onthou:

Ek en ouma Kitty was by jou doop. Ouma Kitty het die naweek by jou pa-hulle

gekuier en ek het die Sondagoggend van Springs af gekom. Die kerk was in

Jorrisonstraat geleë. Jou ouers het daardie tyd op die hoek van Jorrison- en De

Beerstraat in ‘n woonstel gebly. Terwyl ons teruggestap het van die kerk af, het

ouma Kitty vir jou ouers gevra of hulle die skrifgedeelte wat die predikant gelees het

kon onthou, want dit was dieselfde gedeelte wat tydens hulle troue gelees was.

Dahlias

8 September 2015

André:

In Selcourt het Ma altyd Dahlias geplant. Langs die lae heiningtjie wat die swembad aan die oostekant begrens het. Tussen die swembad en die vrugtebome.

Massiewe dahlias, langer as ek, daai tyd. As mens van die huis af geloop het na die vrugtebome en die aanttrekhuisie, was daar ’n groot moerbeiboom aan die linkerkant en dan die dahlias. In die grond onder die moerbeiboom en die dahlias het ons baie gespeel.

Paaie aangelê, huise gebou en plase bedryf. Met karretjies (was dit Dinkietoys?) op die paaie gery. Ons het riviere gemaak en water, dink ek van die swembad, aangedra en in die voortjies gegooi. Baie frustrerend dat die water so vinnig in die grond bly wegsypel het, nog voor dit die volle lengte van die rivier gevloei het.

Continue reading Dahlias

Pa se storie

Pa en Ma het hulle stories aan Petr vertel een keer terwyl hulle hier gekuier het. Hier is wat Petr neergeskryf het van Pa:

Pa is gebore in Hanover in die Oos-Kaap maar hulle het getrek nog voor hy veel ouer was. Eerste Krugersdorp toe.

Voor sy geboorte was daar reeds ‘n babasussie gebore maar sy het nie lank geleef nie. In die tyd het die gesin in Suid-Rhodesië gewoon. Na Pa was daar nog 9 kinders gebore waarvan een ‘n stilgeboorte was (‘n tweeling vir tannie Miemie) en ‘n ander een (tussen oom Koos en tannie Hanna) wat ook net ‘n paar maande geleef het.

Continue reading Pa se storie

J R Watkins en Kie

Toe ek Ma se kombuiskaste uitgepak het in April het ek nog op Watkins speserye in haar kas afgekom. DIT was ‘n trip down memory lane. Blikkies met die JR Watkins logo op. Die goed binne in was natuurlik kliphard uitgedroog. Ek onthou die vanilla en een wat altyd vir my baie snaaks/eienaardig was – sassafras. Ek weet nou nog nie waarvoor dit gebruik moes word nie. Ek weet nie of Ma dit ooit gebruik het nie.

Maar ons was gedokter met Watkins medisyne – liniment vir spierpyne of krampe en Camphor ointment vir hoes ens. En ek het daai tyd nie gedink dit is snaaks om die produkte in die huis te hê nie, ek het gedink almal het maar. Eers heelwat later het ek uitgevind ons is ver in die minderheid. Ek dink ons het dit gehad omdat dit Pa se ‘issue’ was, want ek kan nie dink dat Ma uit haar eie so-iets soos sassafras in haar kas sou aanhou nie.

Continue reading J R Watkins en Kie

Nog stories oor Selcourt

Selcourt huis voor die swembad
Selcourt huis voor die swembad

Carl:

12 Aug 2015

Ek onthou nie veel van Linden nie, net die hoë trappe na die voordeur en die kelder. Ek onthou slangetjie trek in Selcourt waar een van ons slange ook doodgeslaan was, aan ‘n lang stok opgetel en toe verbrand was. Een aand het die ryk boer van oorkant af uitgekom met sy (hael?)geweer, ons het baie stil agter ons muurtjie gelê totdat hy weer ingegaan het. Van die bure onthou ek Gary skuins oorkant wat sy vinger in ma se tee gedruk het. Schultz’se (Penelope en Christopher), die ryk mense oorkant die straat, Jerry en (kan nie die ander een onthou nie, Joodjies wat onder langs die rykmense gebly het. Carrots bo in die straat en die Joostes. Shani jy kan gerus ‘n boek skryf oor hulle.

  Met Selcourt NG kerk se 50ste bestaanjaar vieringe het ons weer verby die huis in Halkynweg gestap. Hy het toe gelyk soos op die (Google) foto. Die erf is onderverdeel met ‘n huis wat op ons grasperk staan.

Continue reading Nog stories oor Selcourt

Klavierlesse in Parkhurst

André:

Hi Shani, so van klavierlesse gepraat,

Ek onthou dat ek en jy in die middae per fiets moes ry om klavierlesse te gaan neem.  Dit

was ’n lang pad en ver om te ry – soos dit vir my gevoel het. Moes seker gewees het toe

ons in Linden gebly het.

Daar was so ’n lang opdraende. Steil pad wat altyd ’n stryd was om teen uit te ry.

Bloekombome langs die pad. Halfpad teen die opdraende uit het ons eers ’n ruskansie

gevat en van die melk gedrink wat ma vir ons saam gegee het. In ’n vierkantige glasbottel

met ’n opskroef prop. Dalk ’n ou Worcestersous bottel.

Continue reading Klavierlesse in Parkhurst

Huis in Parkhurst (2)

Shani:

André se onthou van die Parkhurst huis het baie herinneringe los gemaak by my.

Ek onthou ook die groot stoep voor die huis. Die begin van Pa se stoepe? Ons het op somersaande daar buite op die stoep gesit na ete (nog voor die tyd van tv) veral oor naweke en dan het Pa vir ons vertel van die sterre terwyl ons gesit en kyk het.

Soos André onthou, was Ma-hulle se kamer die eerste kamer links uit ‘n gang van die voordeur af. Aan die regtekant was die sitkamer wat ek dink ons ook by tye gebruik het as ‘n eetkamer.

Ek onthou die diefwering met die blaartjies patroon en daar was baie mooi lampkappe in die huis. Ek dink dit was ‘n huurhuis soos ook die Linden een en voor ons in die huis gebly het was daar Hollanders in die huis. Of dit die eienaars was en of hulle ook net gehuur het weet ek nie. Ek onthou die man by ‘n tafel sit onder een van die lampkappe, so ons het seker na die huis gaan kyk voor ons daar ingetrek het. Vandag is daardie diefwering nie meer daar nie, en dit lyk asof die groot stoep ook verdwyn het, dalk in die huis ingebou. Die huis het nie ‘n boonste verdieping gehad in daai dae nie.

Continue reading Huis in Parkhurst (2)

Huis in Parkhurst

Van:  André

Van die huis in Parkhurst het ek heelwat herinneringe, maar snaaks genoeg feitlik niks van die binnekant van die huis nie. Kan glad nie die uitleg van die huis onthou nie.

Weet daar was ’n stoep voor, waar die foto van ons geneem was.

Die venster wat op die stoep uitgekyk het, langs die voordeur, was ma-hulle se kamer. As ek reg onthou.

Soggens na pa en ma opgestaan het het ek in hulle bed gaan inklim. Kan onthou hoe lekker warm die onopgemaakte bed nog was van hulle liggaamshitte. Ma was doenig in die kamer, weet nie met wat nie. Die radio het gespeel en ek het heerlik snoesig daar gelê en sluimer met die radio in die agtergrond. Kan glad nie onthou dat enige van julle ander ook saam in die dubbelbed kom klim het nie.

Continue reading Huis in Parkhurst

Huis in Linden

Van: André

Ek onthou nogal redelik die huis in Linden, Derdestraat. Het ’n ruk terug die huis in Linden gaan soek, maar kon dit glad nie kry nie. Niks daar lyk vir my bekend nie. Hulle het die erf onderverdeel, lyk my en nog ’n huis op die erf gebou, neem ek aan. Weet nie of die ou huis gesloop is nie. Ek kon nie ’n huis nommer 10 in Derdestraat kry nie.

Ek onthou dit was ’n baie groot erf en dat die erf skuins afgeloop het na die straat se kant toe. So skuins dat die fondasies aan die straat se kant van die huis baie hoog opgebou was. Mens het opgekyk na die huis toe. Huis het ver van die straat af gesit. Huis was liggeel met ’n rooi dak – of was dit nou die bure se huis?

Onder die huis, tussen die fondasies was ’n kelder. Die ingang het langs die huis gesit en die kelder was ’n baie fassinerende plek. Baie klein deurtjie wat eintlik gesluit was. Mens moes gebukkend onder die balke loop. Donker en het vol ou meubels gestaan wat die eienaar seker daar gestoor het. Was vas oortuig, iewers in die kelder was ’n ou trommel vol skatte. Goud, juwele en seerower “loot”! Maar kon dit nooit vind nie al het ons hoe hard gesoek daarna. Baie spinnerakke.

Continue reading Huis in Linden

Gesprekke oor Pa se karre

Per e-pos: Desember 2010

12 Desember 2010; 9:19 nm
Van: Shani
Aan: André, Carl, Leon

Hi Julle

ons gesels vanaand oor Voortrekkers en kampe endiesmeer (Rudolf se meisie het toe sy twaalf jaar oud was op ‘n Voortrekkerkamp ‘n outomatiese geweer gekry om mee te skiet, hoor ek nou by Petr – hulle het gister gaan skyfskiet. Klink bietjie anders as die Voortrekkerkampe wat jy op gegaan het, Carl) Anyway, en vandaar na ons vakansies saam met Pa en Ma en hoe ons gaan kamp het met ‘n karavaan by Vishoek en by Kariba. Nou wil Petr by my weet watter kar het ons gehad om die karavane mee te trek. Ek kan glad nie onthou watse kar het ons gehad voor die Fiat nie. Wel, dit sal wees na die Ranger, seker, maar voor die Fiat. Of was dit die Fiat?

Continue reading Gesprekke oor Pa se karre