Toe ek Ma se kombuiskaste uitgepak het in April het ek nog op Watkins speserye in haar kas afgekom. DIT was ‘n trip down memory lane. Blikkies met die JR Watkins logo op. Die goed binne in was natuurlik kliphard uitgedroog. Ek onthou die vanilla en een wat altyd vir my baie snaaks/eienaardig was – sassafras. Ek weet nou nog nie waarvoor dit gebruik moes word nie. Ek weet nie of Ma dit ooit gebruik het nie.

Maar ons was gedokter met Watkins medisyne – liniment vir spierpyne of krampe en Camphor ointment vir hoes ens. En ek het daai tyd nie gedink dit is snaaks om die produkte in die huis te hê nie, ek het gedink almal het maar. Eers heelwat later het ek uitgevind ons is ver in die minderheid. Ek dink ons het dit gehad omdat dit Pa se ‘issue’ was, want ek kan nie dink dat Ma uit haar eie so-iets soos sassafras in haar kas sou aanhou nie.

Continue reading J R Watkins en Kie →